lubczyk <род. ‑u, мн. ‑i> [luptʃɨk] СУЩ. м. БОТАН.
- lubczyk
- Liebstöckel м. lub ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pastę przyrządzano z utartych: lubczyku (świeżego), orzeszków piniowych, miodu i pieprzu.
pl.wikipedia.org Podstawą oryginalnych szwajcarskich przypraw był wyciąg z ziela lubczyku ogrodowego.
pl.wikipedia.org Marynata powinna zawierać m.in. ocet, oliwę, warzywa (np. cebulę, marchew, pietruszkę, seler), przyprawy (np. pieprz, ziele angielskie, liście laurowe, jałowiec, czosnek, tymianek, lubczyk, rozmaryn).
pl.wikipedia.org Jest jedynym przedstawicielem rodzaju lubczyk.
pl.wikipedia.org Zapach podobny do cykorii lub lubczyku (maggi).
pl.wikipedia.org