napiętnować [napjentnovatɕ]
napiętnować св. od piętnować
I. piętnować <‑nuje; св. na‑> [pjentnovatɕ] ГЛ. перех.
II. piętnować <‑nuje; св. na‑> [pjentnovatɕ] ГЛ. возвр. гл. pret
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dobrowolnie każdy nieuleczalnie chory podda się sterylizacji, a który się temu oprze, tego opinia żydowska napiętnuje jako wyrzutka, który się śmiał targnąć na świętości narodowe”.
pl.wikipedia.org Napiętnowano „efekciarski naturalizm i publicystyczność” utworu, a także „katastrofę tragiczną z rażąco publicystycznym morałem”.
pl.wikipedia.org Cezar w ostrych słowach napiętnował opór pompejańczyków, lecz darował im życie i puścił wolno.
pl.wikipedia.org Surowo napiętnował stosowanie kaftanów bezpieczeństwa.
pl.wikipedia.org W szczególności napiętnowano naruszenia celibatu księży.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- napić się
- napiec
- napieprzać
- napieprzyć
- napierać
- napiętnować
- napięty
- napinacz
- napinać
- napis
- napisać