obrazić [obraʑitɕ]
obrazić св. od obrażać
I. obrażać <‑ża; св. obrazić> [obraʒatɕ] ГЛ. перех.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Józef przedzielił ścianą małżeńską sypialnię, a żonę lżył i obrażał.
pl.wikipedia.org Jest osobą honorową, która nie pozwala się obrażać.
pl.wikipedia.org Ostatecznie oboje się obrażają i odwracają się do siebie plecami, by dalej spać.
pl.wikipedia.org Armand, nie rozumiejąc powodów jej powrotu do dawnego stylu życia, obraża dziewczynę przy każdej nadarzającej się sposobności.
pl.wikipedia.org Obejmuje również samoograniczanie w posługiwaniu się symbolami i określeniami, które mogą wykluczać, marginalizować lub obrażać dyskryminowane grupy społeczne.
pl.wikipedia.org