oligocen <род. ‑u, мн. отсут. > [oligotsen] СУЩ. м. ГЕО.
- oligocen
- Oligozän ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W zapisie kopalnym znany jest od wczesnego oligocenu.
pl.wikipedia.org Był to średniej wielkości trąbowiec zasiedlający tereny podmokłe we wczesnym oligocenie.
pl.wikipedia.org Żyły w oligocenie i miocenie, niepewne skamieniałości datowane są również na pliocen.
pl.wikipedia.org Bardziej szczegółowe badania pozwoliły wskazać, że czas powstania struktury przypada na eocen lub oligocen.
pl.wikipedia.org Proces ten rozpoczął się w eocenie i przyśpieszył w czasie oligocenu.
pl.wikipedia.org