pancernik <род. ‑a, мн. ‑i> [pantserɲik] СУЩ. м.
1. pancernik ВОЕН.:
- pancernik
- Panzerschiff ср.
2. pancernik ЗООЛ.:
- pancernik
- Gürteltier ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W nocy z 9 na 10 grudnia 1917 roku dwie włoskie łodzie torpedowe zdołały wejść niezauważone do portu i odpalić torpedy w stronę zacumowanych pancerników.
pl.wikipedia.org Wydał go 21 czerwca 1919 roku: bezpowrotnie zatopionych zostało 10 pancerników, 5 krążowników liniowych, 5 krążowników lekkich i 32 niszczyciele.
pl.wikipedia.org Ze względu na intensywne włoskie ataki lotnicze po przybyciu okrętów, 26 sierpnia, oba pancerniki zostały wyposażone w 66-milimetrowe działa przeciwlotnicze.
pl.wikipedia.org Po wojnie flota przeprowadziła skromny program modernizacji, polegający głównie na przezbrojeniu pancerników w nowe działa gwintowane.
pl.wikipedia.org Pancernik zużył 41 pocisków 280 mm i 15 pocisków 150 mm.
pl.wikipedia.org