podstawek <род. ‑wka, мн. ‑wki> [potstavek] СУЩ. м. МУЗ.
1. podstawek (podkładka, na której skrzypek opiera podbródek):
- podstawek
- Kinnhalter м.
2. podstawek (mostek w strunowym instrumencie):
- podstawek
- Steg м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Charakteryzują się wytwarzaniem wydłużonych, wąskich podstawek, składających się z 4 ułożonych w rzędzie komórek.
pl.wikipedia.org W hymenium występują brzeżne, niewiele dłuższe od podstawek włoski.
pl.wikipedia.org W prawej ręce zaś trzyma smyczek, który opierając o strunę przesuwa w miejscu między podstawkiem a gryfem.
pl.wikipedia.org Przesunięcie bliżej podstawka daje grę mocniejszą i bardziej szorstką, zaś bliżej podstrunnicy - brzmienie słabsze i delikatniejsze.
pl.wikipedia.org Instrument posiada rzadki typ podstawka, o dwóch nóżkach nierównej długości, jak też i bardzo zachowawcze cechy konstrukcyjne (brak podstrunnicy i strunociągu) nawiązujące do średniowiecza.
pl.wikipedia.org