praktyk <род. ‑a, мн. ‑ycy> [praktɨk] СУЩ. м.
1. praktyk (osoba z doświadczeniem):
- praktyk
-
2. praktyk (osoba zaradna):
- praktyk
-
- praktyk
-
3. praktyk (osoba pracująca w swoim zawodzie):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Niektórzy producenci także pozyskują sok jesienią, choć praktyka ta jest mało powszechna.
pl.wikipedia.org Roczna praktyka w rolnictwie utwierdza go w przekonaniu, że nie jest to jego powołanie.
pl.wikipedia.org Szkoła jest ściśle związana ze środowiskiem reklamowym i nie zatrudnia nauczycieli akademickich – nauczycielami/instruktorami są praktycy, na co dzień pracujący w agencjach reklamowych.
pl.wikipedia.org Warto jednak zwrócić uwagę, że w przypadku syndykalizmu praktyka poprzedziła teorię.
pl.wikipedia.org Pierwszym etapem było stanowisko nauczyciela pomocniczego, a następnym etapem była roczna praktyka w charakterze nauczyciela młodszego.
pl.wikipedia.org