przebiec [pʃebjets]
przebiec св. od przebiegać
I. przebiegać <‑ga св. przebiec [lub przebiegnąć]> [pʃebjegatɕ] ГЛ. перех.
1. przebiegać (przebywać drogę):
- przebiegać odcinek, trasę
-
2. przebiegać (pobieżnie przeczytać):
-
- etw überfliegen
-
- etw durchsehen
II. przebiegać <‑ga> [pʃebjegatɕ] ГЛ. неперех.
1. przebiegać:
2. przebiegać:
3. przebiegać:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Musiały one przebiec jedno okrążenie o długości 10 132 m, z różnicą wysokości 119 m, najwyższym podbiegiem wynoszącym 70 m.
pl.wikipedia.org Te, mimo iż musiały przebiec około kilometra pod ogniem tyralierów, dosłownie wyrąbały sobie drogę lancami, rozbijając doszczętnie czworobok, w którym ustawił się nieprzyjaciel.
pl.wikipedia.org Następnie więźniowie musieli przebiec przez szpaler esesmanów i rozbierać się.
pl.wikipedia.org Każda z nich miała za zadanie przebiec 10 km, na które składało się pięć dwukilometrowych okrążeń.
pl.wikipedia.org Miało ono zwrócić uwagę mężczyzny rykiem, wspiąć się na mur, przebiec po nim, zeskoczyć z ogrodzenia i ścigać przez pewien czas przerażonego ogrodnika.
pl.wikipedia.org