przegonić [pʃegoɲitɕ]
przegonić св. od przeganiać
przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] ГЛ. перех.
1. przeganiać < св. przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):
- przeganiać insekty, intruza
-
2. przeganiać < св. przegonić> (prześcigać):
- przeganiać współzawodnika
-
- przeganiać współzawodnika
-
3. przeganiać < св. przegonić> перенос. (być lepszym):
4. przeganiać обыч. нсв. (zmuszać do biegu):
- przeganiać konie
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ptaki są terytorialne, mogą przegonić intruza, np. przedstawiciela krukowatych.
pl.wikipedia.org Godzilla odpierał ich natarcie za pomocą swego ogona, aż w końcu przegonił je swym termonuklearnym promieniem.
pl.wikipedia.org Basset artezyjsko-normandzki był i jest nadal używany do polowań w sforze na zwierzynę wymagającą tak wolnych psów gończych, żeby jej nie przegoniły.
pl.wikipedia.org Kiedy diabeł zażądał zapłaty, sprytny budowniczy przegonił przez most trzy kury.
pl.wikipedia.org Aby je przegonić, wrony zbierają się w większe grupy.
pl.wikipedia.org