przybytek <род. ‑tku, мн. ‑tki> [pʃɨbɨtek] СУЩ. м. высок.
1. przybytek (ośrodek):
- przybytek
- Stätte ж.
- przybytek Pański РЕЛИГ.
- Gotteshaus ср.
2. przybytek:
3. przybytek ирон. разг. (miejsce uciech):
- przybytek hazardu
- Spielhölle ж.
- przybytek rozpusty
- Freudenhaus ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- przybytek Pański РЕЛИГ.
- Gotteshaus ср.
- przybytek hazardu
- Spielhölle ж.
- przybytek rozpusty
- Freudenhaus ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Bardzo szybko zezwolono na otwieranie przybytków prywatnych, działających zgodnie z decyzjami władz i z polityką podatkową miasta.
pl.wikipedia.org Żaden przybytek kultowy z czasów mykeńskich nie może być identyfikowany z pewnością z kultem herosów.
pl.wikipedia.org Jak sam o sobie mówił, całą młodość spędził w dwóch przybytkach: bibliotekach oraz domach publicznych.
pl.wikipedia.org Oficjalnie ruch nie ma jednak kontroli administracyjnej nad tymi przybytkami.
pl.wikipedia.org Jako dziecko podawała mocniejsze napoje w przybytku, w którym pracowała jej matka.
pl.wikipedia.org