remanent <род. ‑u, мн. ‑y> [remanent] СУЩ. м. ТОРГ.
1. remanent (spis towarów):
- remanent
- Inventur ж.
- sporządzić remanent likwidacyjny
-
2. remanent (stan towarów):
- remanent
- Warenbestand м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Spis z natury, często określany również mianem remanentu, stanowi techniczny aspekt inwentaryzacji i polega na dokładnym zaewidencjonowaniu wszystkich składników majątku.
pl.wikipedia.org W ramach tej pracy w 1723 powstał dziewięciotomowy katalog imienny, przygotował katalog rzeczowy, dokonał remanentu biblioteki i sporządził drukowane sprawozdanie pt.
pl.wikipedia.org Kiedy pojawią się rozbieżności, należy wykonać remanent.
pl.wikipedia.org