sektor <род. ‑a, мн. ‑y> [sektor] СУЩ. м.
1. sektor EKON (część gospodarki):
- sektor
- Sektor м.
-
- privater/staatlicher Sektor
2. sektor высок. (część przestrzeni):
3. sektor:
- sektor ИНФОРМ., ТЕХН.
- Sektor м.
- uszkodzony sektor
- fehlerhafter Sektor м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W przypadku dysków wielkość pojedynczego bloku danych jest wielokrotnością rozmiaru pojedynczego sektora (najczęściej 512 bajtów).
pl.wikipedia.org Gospodarka miasta opiera się w głównej mierze na sektorze usług.
pl.wikipedia.org Obejmuje również usprawnienia systemów transportu intermodalnego i transportu miejskiego oraz duże projekty w innych sektorach, jak na przykład opieka zdrowotna, edukacja i modernizacja miast.
pl.wikipedia.org Na początku lat 80. przeprowadzono nacjonalizację sektora bankowego, telekomunikacyjnego oraz transportu, a w 1983 nastąpiło uwłaszczenie własności kościelnej.
pl.wikipedia.org Walras przyjął, że gospodarka rynkowa składa się tylko z gospodarstw domowych i przedsiębiorstw bez sektora państwowego i zagranicznego.
pl.wikipedia.org