surowiec <род. ‑wca, мн. ‑wce> [surovjets] СУЩ. м.
1. surowiec (materiał do produkcji):
- surowiec
- Rohmaterial ср.
2. surowiec (zasoby):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Kraj posiada bogate złoża surowców mineralnych i energetycznych.
pl.wikipedia.org Sprawiło to, że zmieniły się gusta, a nowe surowce szybko zostały użyte do modyfikacji tradycyjnych strojów.
pl.wikipedia.org Cały zamek otoczony jest charakterystycznymi dla tego okresu carbonariami (węglarniami), które służyły do wytwarzania węgla z pozyskiwanych surowców naturalnych.
pl.wikipedia.org Jęczmień zwyczajny znajduje zastosowanie jako podstawowy surowiec do produkcji słodu jęczmiennego w browarnictwie oraz do produkcji kasz.
pl.wikipedia.org W tamtym okresie wyjątkowo trudno było pozyskać materiały, jedynym najłatwiej dostępnym surowcem był wapień.
pl.wikipedia.org