triumwir <род. ‑a, мн. ‑owie> [trijuw̃vir] СУЩ. м. ИСТ.
- triumwir
- Triumvir м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Tryfena, jako jego pierwsza prawnuczka urodzona triumwirowi, była spokrewniona z różnymi członkami dynastii julijsko-klaudyjskiej.
pl.wikipedia.org Cezar zdołał ostatecznie przeforsować reformę z pomocą dwóch pozostałych triumwirów.
pl.wikipedia.org W 38 był już stronnikiem triumwirów i otrzymał stanowisko konsula.
pl.wikipedia.org Przewaga liczebna wojsk triumwirów spowodowała klęskę oddziałów republikańskich.
pl.wikipedia.org W 43 r. p.n.e. powołani zostali oficjalnie na 5 lat jako triumwirowie.
pl.wikipedia.org