węch <род. ‑u, мн. отсут. > [vew̃x] СУЩ. м.
1. węch (zmysł):
I. wewnętrzny [vevnentʃnɨ] ПРИЛ. высок.
1. wewnętrzny (dotyczący wnętrza):
- wewnętrzny drzwi, okno, kieszeń
-
- wewnętrzny wydzielanie
-
- ucho wewnętrzne АНАТ.
- Innenohr ср.
- wewnętrzny listek zarodkowy БИОЛ.
- Sprossknospe ж.
- tarcie wewnętrzne ФИЗ.
-
- pasożyt wewnętrzny ЗООЛ.
- Endoparasit м.
2. wewnętrzny (w obrębie):
3. wewnętrzny (dotyczący psychiki):
- wewnętrzny dyscyplina, przeżycia, spokój
-
- wewnętrzny dyscyplina, przeżycia, spokój
-
- monolog wewnętrzny ЛИТ.
-
II. wewnętrzny <род. ‑nego, мн. ‑ne> [vevnentʃnɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. разг.
1. wewnętrzny (oddział wewnętrzny):
2. wewnętrzny (numer telefonu):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.