werbel <род. ‑bla, мн. ‑ble> [verbel] СУЩ. м. МУЗ.
1. werbel (instrument):
- werbel
- Trommel ж.
2. werbel (odgłos):
- werbel
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Drugi mikrofon umieszcza się na wysokości 2 metrów nad podłogą i kieruje prostopadle w dół, pomiędzy górne tomy a werbel.
pl.wikipedia.org Kinney odgrywał technikę polegającą na uderzaniu w obręcz werbla.
pl.wikipedia.org Carey pierwszy raz zetknął się z perkusją w wieku dziesięciu lat, kiedy dołączył do szkolnego zespołu i zaczął uczęszczać na lekcje gry na werblu.
pl.wikipedia.org Do stopy i werbla zastosowano tylko po jednym mikrofonie, ale w zamian za to pod ich uderzenia podkładane były sample.
pl.wikipedia.org Charakteryzowała się ostrymi gitarowymi riffami, intensywnym użyciem werbli, ekspresyjnym śpiewem i kreatywnym użyciem echa.
pl.wikipedia.org