wisielec <род. ‑lca, мн. ‑lcy> [viɕelets] СУЩ. м. разг.
1. wisielec (na szubienicy):
- wisielec
-
2. wisielec (gra):
- wisielec
- Galgenraten ср.
- wisielec
- Hangman ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Tymczasem porzucony chłopiec błądzi dalej po wybrzeżu, gdzie najpierw widzi szubienicę i wisielca, a następnie martwe ciało kobiety, która zamarzła w śniegu.
pl.wikipedia.org Na przeszkodzie stają mu fałszywi wisielcy i prawdziwe zwłoki, duchy-nie-duchy i korowód masek, a wreszcie koń siadający na zadzie jak pies, który w dodatku mówi.
pl.wikipedia.org Nagle zauważa człowieka, który wspina się po drabinie w stronę jednego z wisielców.
pl.wikipedia.org Najczęściej szukano go pod szubienicą, skąd odpadające części ciała wisielca miały zapewniać mandragorze doskonałą pożywkę.
pl.wikipedia.org Dolne miasto – w tej części miasta znajdują się domy czeladników, plac targowy, plac wisielców, karczma, tawerna i koszary straży miejskiej.
pl.wikipedia.org