wzbić [vzbitɕ]
wzbić св. od wzbijać
I. wzbijać <‑ja; св. wzbić> [vzbijatɕ] ГЛ. перех. высок.
wzbijać kurz, tumany:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W momencie kolizji, świadkom ukazał się tylko jasny błysk, a następnie, na wysokość trzydziestu metrów, wzbiła się olbrzymia kula ognia.
pl.wikipedia.org Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze 7 sierpnia 1945 roku.
pl.wikipedia.org W momencie swojego oblotu był to pierwszy na świecie samolot pasażerski z napędem odrzutowym, który wzbił się w powietrze.
pl.wikipedia.org Pierwszy z nich wzbił się w powietrze 22 czerwca 1947 roku i wykonał 37-minutowy lot.
pl.wikipedia.org AS-5 nie sprostał zadaniu (nie był w stanie wzbić się w powietrze z ziemi), ale wykonał lot „z ręki”.
pl.wikipedia.org