zwerbować [zverbovatɕ]
zwerbować св. od werbować
werbować <‑buje; св. z‑> [verbovatɕ] ГЛ. перех.
1. werbować высок. (namówić kogoś do czegoś):
2. werbować przest (zaciągać do wojska):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ostatecznie do lutego 1944 r. zwerbowano 20 oficerów oraz 571 podoficerów i szeregowców.
pl.wikipedia.org Hawke może zwerbować do ośmiu towarzyszy, których gracz może kontrolować w walce i podczas eksploracji świata.
pl.wikipedia.org Niemcom udało się zwerbować w ten sposób około 40–50 Żydów.
pl.wikipedia.org Podczas wojny wstępuje do wojska, żeby uniknąć aresztowania, staje nawet na czele bandy obdartusów, jakich udało mu się zwerbować.
pl.wikipedia.org Kunze wytyczył działki o wielkości od 33 ha do 50 ha i sprowadził na nie osadników, których zwerbował na Śląsku i ziemi chełmińskiej.
pl.wikipedia.org