Переводы „bogactwo“ в словаре польско » немецкий

bogactwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [bogatstfo] СУЩ. ср.

1. bogactwo (zamożność):

bogactwo

Reichtum м.

2. bogactwo (majątek):

bogactwo

Vermögen ср.

bogactwa naturalne

Bodenschätze мн.

3. bogactwo мн. отсут. (obfitość):

bogactwo

Vielfalt ж.

bogactwo

Pracht ж.

bogactwo

Reichtum м.

bogactwo barw

Farbenreichtum м.

bogactwo barw

Farbenpracht ж.

bogactwo języka

Reichtum der Sprache

Примеры со словом bogactwo

nieoszacowane bogactwo

unermesslicher Reichtum м.

bogactwo języka

Reichtum der Sprache

bogactwo barw

Farbenpracht ж.

legendarne bogactwo króla

der legendäre Reichtum м. des Königs

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Fauna tu żyjąca cechuje się największym bogactwem gatunkowym spośród wszystkich środowisk życia w wodach.

pl.wikipedia.org

Jej projektantem mógł być prawdopodobnie któryś z włoskich architektów, na co wskazuje bogactwo i wysoki poziom dekoracji sztukatorskiej.

pl.wikipedia.org

Bogactwo zasobów powoduje, że państwa regionu arktycznego prowadzą spór o prawa do ich wydobycia.

pl.wikipedia.org

Ze względu na swoje bogactwo i elegancję szybko stał się obiektem zainteresowania rzeszy artystów i folkloroznawców.

pl.wikipedia.org

Jest bóstwem bogactwa i dobrobytu, a jego atrybutem - złota pagoda trzymana w dłoni.

pl.wikipedia.org

Swój kult władzy budował także na wystawności i bogactwie dworu królewskiego oraz na organizowaniu licznych festynów, widowisk i przedstawień teatralnych, sławiących monarchę i jego czyny.

pl.wikipedia.org

Efektem takiego posunięcia jest wzrost produkcji, jednakże bogactwo narodowe nie wzrasta.

pl.wikipedia.org

W epoce ekspansji islamu struś syryjski reprezentował bogactwo i elegancję.

pl.wikipedia.org

Swoje bogactwo zawdzięczają rozdrobnieniu, każda wieś stanowi osobne cru, czyli produkuje regionalną odmianę szampana (inny teren i klimat); istnieje 302 takich cru.

pl.wikipedia.org

Rozwinął się też własny styl szkoły charakteryzujący się bogactwem wymyślnych ozdób retorycznych, nazywany splataniem słów.

pl.wikipedia.org