польско » немецкий

I . dochodzić1 <‑dzi; прош. вр. dochodź; св. dojść> [doxodʑitɕ] ГЛ. неперех.

1. dochodzić (dotrzeć):

dochodzić do celu
sich вин. dem Ziel nähern
Zugeherin ж.
Zugehfrau ж.

2. dochodzić:

dochodzić (dojeżdżać) (pociąg)

3. dochodzić обыч. нсв.:

dochodzić (dopłynąć) (dźwięk, głos)
dochodzić (dopłynąć) (dźwięk, głos)
dochodzić (zapach)

5. dochodzić (stać się wiadomym):

dochodzić do kogoś (pogłoski, słuchy)

6. dochodzić обыч. нсв. (sięgać):

8. dochodzić обыч. нсв. (domagać się na drodze prawnej):

dochodzić należności, praw

11. dochodzić обыч. нсв. разг.:

dochodzić (dogotowywać się) (obiad, ziemniaki)

12. dochodzić обыч. нсв. разг.:

dochodzić (dojrzewać) (owoce, warzywa)
dochodzić (dojrzewać) (owoce, warzywa)

13. dochodzić разг. (mieć orgazm):

dochodzić
kommen разг.

II . dochodzić1 <‑dzi; прош. вр. dochodź; св. dojść> [doxodʑitɕ] ГЛ. безл. (wydarzać się)

dochodzić2 <‑dzi> ГЛ. неперех. (dotrwać do końca)

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski