Переводы „korzenie“ в словаре польско » немецкий

korzenie [koʒeɲe] СУЩ.

korzenie мн. < род. мн. ‑ni> высок. (pochodzenie):

korzenie

Wurzeln мн.

znać swoje korzenie

seine Wurzeln kennen

Примеры со словом korzenie

zapuścić korzenie

Wurzeln schlagen

zapuszczać korzenie

Fuß fassen

znać swoje korzenie

seine Wurzeln kennen

mieć madziarskie korzenie

ungarische Wurzeln haben

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Symbolizuje ona korzenie cywilizacji europejskiej, próby zintegrowania naszego kontynentu i zapewnienia stabilizacji wewnętrznej.

pl.wikipedia.org

Ze względu na afrykańskie korzenie teksty artysty są w języku angielskim.

pl.wikipedia.org

Larwy bytujące w glebie wgryzają się w korzenie, penetrują je aż do nasady skutkiem czego jest wnikanie patogenów, a czasem wyleganie całych roślin.

pl.wikipedia.org

Roślina żyworodna o nietypowym sposobie rozmnażania się: na brzegach liści wyrastają zaopatrzone w korzenie rozmnóżki, które przy najmniejszym poruszeniu rośliny odpadają i ukorzeniają się.

pl.wikipedia.org

Poprzez przyssawki korzenie szelężnika łączą się z korzeniami żywiciela, nawiązując kontakt z elementami przewodzącymi drewna.

pl.wikipedia.org

Szczuroskok meksykański żywi się głównie sukulentami, zbiera również korzenie i nasiona, które transportuje do nory w torbach policzkowych.

pl.wikipedia.org

Ukazując ich rolę w rozwoju fotosyntezy, pokazuje gatunki roślin, które mają swoje korzenie w jednokomórkowej formie życia.

pl.wikipedia.org

Jedzą pokarm roślinny: liście, korzenie, gałązki, nasiona, orzechy, owoce, kwiaty i warzywa.

pl.wikipedia.org

Zawierały one głównie korzenie, nasiona i części roślin, tzn. liście i łodygi roślin wodnych.

pl.wikipedia.org

Posiada korzenie francuskie za sprawą wywodzącego się z tego kraju dziadka.

pl.wikipedia.org