Переводы „major“ в словаре польско » немецкий

major <род. ‑a, мн. ‑owie [lub ‑orzy]> [major] СУЩ. м.

1. major ВОЕН.:

major

Major(in) м. (ж.)

2. major неизм. МУЗ.:

major

Dur ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Został awansowany na majora 1 czerwca 1919 roku.

pl.wikipedia.org

Służył w armii pruskiej, gdzie doszedł do rangi generała majora.

pl.wikipedia.org

Na dzień 23 marca 1939 roku zajmował już 16. lokatę wśród majorów piechoty ze swojego starszeństwa.

pl.wikipedia.org

Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 r. został awansowany do stopnia kapitana, a w 2001 r. do stopnia majora.

pl.wikipedia.org

Został awansowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930.

pl.wikipedia.org

Koszarski nie stronił od pojedynków, po jednym z nich został aresztowany i zdegradowany do stopnia majora.

pl.wikipedia.org

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i został zweryfikowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.

pl.wikipedia.org

Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930.

pl.wikipedia.org