Переводы „nabawić“ в словаре польско » немецкий

I . nabawiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] св. ГЛ. перех. обыч. св. высок. (doprowadzić do czegoś)

nabawiać

zu etw führen

to zdjęcie nabawiło ją kompleksów

durch dieses Foto bekam sie Komplexe [o. löste ihre Komplexe aus]

picie kawy nabawiło go wrzodów

vom Kaffeetrinken bekam er Magengeschwüre

II . nabawiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. обыч. св. высок. (ściągnąć na siebie)

nabawiać

sich дат. holen [o. einfangen] разг.

nabawić się kataru

sich einen Schnupfen holen

Примеры со словом nabawić

nabawić się odleżyn

sich дат. Dekubitus zuziehen

nabawić się kataru

sich einen Schnupfen holen

nabawić się przeziębienia

sich дат. eine Erkältung zuziehen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Każda osoba może „nabawić się” zależności magicznych, jeśli doświadczy odpowiedniej (najczęściej przypadkowej) zależności między własnymi zachowaniami a przypadkowymi konsekwencjami (które mogą być miłe lub przykre), jakie po zachowaniach następują.

pl.wikipedia.org

Można nabawić się infekcji na skutek pojedynczego ukłucia.

pl.wikipedia.org

Rentgen wykazał, że ma w nodze pęknięcia, których musiała nabawić się na wyścigu.

pl.wikipedia.org

D. dostać = nabawić się (czego? anginy, grypy).

pl.wikipedia.org