Переводы „powić“ в словаре польско » немецкий

powić <‑ije; прош. вр. ‑ij> [povitɕ] ГЛ. перех. св. высок. (urodzić)

powić

gebären

powiła zdrową dziewczynkę

sie ist von einem gesunden Mädchen entbunden worden высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W tym samym roku jego żona powiła bliźnięta – chłopca i dziewczynkę.

pl.wikipedia.org

Utworzony został zapewne od czasownika powić (wić z przedrostkiem po-) oraz przyrostka -dło, wskazującego na pierwotną nazwę narzędzia.

pl.wikipedia.org

Diabeł, który pragnął dziewczynie zaszkodzić, podmienił list na taki, w którym było napisane, że królowa powiła bękarta.

pl.wikipedia.org

Król poślubił dziewczynę i kiedy powiła mu dziecko, zjawił się karzeł po odbiór zapłaty.

pl.wikipedia.org

Izabela szybko powiła mu potomstwo, ale małżeństwo rozpoczęło się jednak od niemal stałej separacji.

pl.wikipedia.org