Переводы „spowodawne“ в словаре польско » немецкий

spowodować [spovodovatɕ]

spowodować св. od powodować

Смотри также powodować

I . powodować <‑duje; св. s‑> [povodovatɕ] ГЛ. перех. (wywoływać)

powodować chorobę, kaszel

verursachen

powodować chorobę, kaszel

hervorrufen

powodować euforię, niezadowolenie

bewirken

powodować euforię, niezadowolenie

hervorrufen

powodować bałagan, zamieszanie

verursachen

powodować bałagan, zamieszanie

zur Folge haben

II . powodować <‑duje; св. s‑> [povodovatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (działać pod wpływem czegoś)

powodować się czymś

sich вин. von etw leiten lassen

powodować się czymś

bestimmte Beweggründe haben

starodawny [starodavnɨ] ПРИЛ.

starodawny

uralt

starodawny

sehr alt

starodawne pieśni

traditionelle Lieder ntpl

powodowy [povodovɨ] ПРИЛ. ЮРИД.

powodowy

klagend

I . powodować <‑duje; св. s‑> [povodovatɕ] ГЛ. перех. (wywoływać)

powodować chorobę, kaszel

verursachen

powodować chorobę, kaszel

hervorrufen

powodować euforię, niezadowolenie

bewirken

powodować euforię, niezadowolenie

hervorrufen

powodować bałagan, zamieszanie

verursachen

powodować bałagan, zamieszanie

zur Folge haben

II . powodować <‑duje; св. s‑> [povodovatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (działać pod wpływem czegoś)

powodować się czymś

sich вин. von etw leiten lassen

powodować się czymś

bestimmte Beweggründe haben

powodzenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [povodzeɲe] СУЩ. ср.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg м.

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück ср.

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit ж.

powodzenie

Zulauf м.

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich вин. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

ustawodawca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [ustavodaftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp ЮРИД.

ustawodawca

Gesetzgeber м.

spowinowacony [spovinovatsonɨ] ПРИЛ.

spowinowacony z kimś

mit jdm verschwägert

spowolnić

spowolnić св. od spowalniać

Смотри также spowalniać

spowalniać <‑ia; прош. вр. ‑aj; св. spowolnić> [spovalɲatɕ] ГЛ. перех.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

I . spowijać <‑wija; прош. вр. ‑wij; св. spowić> [spovijatɕ], spowinąć св. ГЛ. перех. (zakryć, owinąć)

spowijać

einhüllen

spowijać

einwickeln

człowiek spowity w szal

in einen Schal gehüllter Mensch м.

mgła spowiła drogę

die Straße ж. war in Nebel gehüllt

II . spowijać <‑wija; прош. вр. ‑wij; св. spowić> [spovijatɕ], spowinąć св. ГЛ. возвр. гл. (zakrywać się)

spowijała się w atłasy

sie kleidete sich вин. in Atlasgewänder

pola spowiły się mgłą

die Felder ntpl waren nebelverhangen

I . spowiadać <‑da св. wy‑> [spovjadatɕ] ГЛ. перех. РЕЛИГ.

spowiadać kogoś

jdm die Beichte abnehmen

II . spowiadać <‑da св. wy‑> [spovjadatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. spowiadać РЕЛИГ.:

spowiadać

beichten

spowiadać

die Beichte ablegen

2. spowiadać перенос. (zwierzać się):

spowiadać się komuś z czegoś

jdm etw beichten [o. eingestehen]

I . spowinowacać <‑ca; прош. вр. ‑caj> [spovinovatsatɕ], spowinowacić св. ГЛ. перех.

spowinowacać

verschwägern

była z nim spowinowacona przez męża

sie war mit ihm [über ihren Mann] verschwägert

II . spowinowacać <‑ca; прош. вр. ‑caj> [spovinovatsatɕ], spowinowacić св. ГЛ. возвр. гл.

spowinowacać

einheiraten

spowinowacać się z arystokracją

in eine Adelsfamilie einheiraten

prawodawca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [pravodaftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp высок.

prawodawca

Gesetzgeber м.

ustawodawczy [ustavodaftʃɨ] ПРИЛ. ЮРИД.

ustawodawczy

gesetzgebend

ustawodawczy

gesetzgeberisch

ustawodawczy

legislativ

ustawodawczy

Gesetzgebungs-

projekt ustawodawczy

Gesetzgebungsentwurf м.

akt ustawodawczy

gesetzgeberischer Akt м.

akt ustawodawczy

Gesetzgebungsakt м.