Переводы „sterczeć“ в словаре польско » немецкий

sterczeć <‑czy; прош. вр. ‑ercz> [stertʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. sterczeć разг. (tkwić w jednym miejscu):

sterczeć

herumlungern разг.

sterczeć

herumlümmeln разг.

2. sterczeć (wystawać):

sterczeć

ragen

sterczeć

hervorstehen

spod śniegu sterczą suche gałęzie

aus dem Schnee ragen trockene Zweige м. мн. hervor

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Kiedy zęby zakrzywiały się do góry, sterczały jednocześnie w tył, uniemożliwiając złapanej ofierze ucieczkę z paszczy.

pl.wikipedia.org

Miejscami sterczą skałki wapienne, nagie lub porośnięte mchami i porostami.

pl.wikipedia.org

Główną cechą sceny była rampa w kształcie serca, która sterczała w połowie drogi na arenę, tworząc wybieg.

pl.wikipedia.org

Podczas odnajdywania kolejnych płyt, gdy ich zestaw robił się coraz kompletniejszy, okazało się że raczej sterczały one na swym brzegu, niż leżały płasko.

pl.wikipedia.org

W niektórych miejscach jej zboczy sterczą gołe skały.

pl.wikipedia.org

Wzniesienia mają często strome zbocza, a ponad linię grzbiety sterczą liczne kulminacje.

pl.wikipedia.org

W języku staropolskim „wyskitać się” oznacza „sterczeć, wystawać”, z kolei w czeskim „vyskyd” znaczy „wykroty, jamę po wywróconym drzewie”.

pl.wikipedia.org

Z jego ścianek sterczało sto złotych kranów, każdy z klejnotem o innej barwie osadzonym pośrodku rączki.

pl.wikipedia.org

Cztery rogi osłaniały kark, a wzdłuż grzbietu sterczały kolce.

pl.wikipedia.org

Jest sucha i porośnięta lasem, w którym sterczą liczne skały i ściany skalne.

pl.wikipedia.org