Переводы „kreuje“ в словаре немецко » польский

I . kre̱u̱zen ГЛ. перех.

1. kreuzen БИОЛ. (beim Züchten):

etw [mit etw] kreuzen Tierarten

krzyżować [св. s‑] coś [z czymś]

2. kreuzen (verschränken):

kreuzen Arme

krzyżować [св. s‑]

die Beine kreuzen

zakładać [св. założyć] nogę na nogę

3. kreuzen (überqueren):

kreuzen

przecinać [св. przeciąć]

eine Straße kreuzen

przecinać ulicę

II . kre̱u̱zen ГЛ. неперех. +haben o sein

kreuzen a. МОР. (Segelschiff)

halsować

kreuzen (Flugzeug, Schiff)

krążyć

III . kre̱u̱zen ГЛ. возвр. гл. fig

1. kreuzen (sich überschneiden):

kreuzen

przecinać się

ihre Wege haben sich nie wieder gekreuzt

ich drogi ж. мн. nigdy więcej się nie spotkały

2. kreuzen (entgegengesetzt sein):

ihre Meinungen/Interessen kreuzen sich

oni mają odmienne zdania/sprzeczne interesy

kre̱u̱z [krɔɪts] НАРЕЧ.

kreuz und quer

wzdłuż i wszerz

kre̱u̱cht [krɔɪçt] ГЛ. неперех.

alles, was da kreucht und fleucht

wszystko, co pełza i lata

alles, was da kreucht und fleucht

wszystkie stworzenia ntpl na lądzie i w powietrzu

Kre̱u̱zer <‑s, ‑> [ˈkrɔɪtsɐ] СУЩ. м.

1. Kreuzer ВОЕН.:

Kreuzer

krążownik м.

2. Kreuzer юж.-нем., австр., швейц. ИСТ. (Münze):

Kreuzer

grajcar м.

kre̱bsen [ˈkreːpsən] ГЛ. неперех. разг.

1. krebsen (Krebse fangen):

krebsen

łowić raki

2. krebsen разг. (sich abmühen):

mit etw zu krebsen haben

zmagać się z czymś

der Arme hat schwer zu krebsen

ubogi м. ma ciężkie życie

3. krebsen разг. (sich mühsam bewegen):

krebsen

poruszać się z trudem

ich habe lange genug vor mich hin gekrebst

zbyt długo stałem w miejscu fig

Kre̱u̱z² <‑es, мн. отсут. > [krɔɪts] СУЩ. ср.

1. Kreuz fig (Leid):

Kreuz

krzyż м. pański

Kreuz

utrapienie ср.

sein Kreuz auf sich nehmen

dźwigać swój krzyż fig

es ist ein Kreuz mit jdm/etw разг.

prawdziwe utrapienie z kimś/czymś

2. Kreuz ohne арт. SPIEL (Farbe):

Kreuz

trefl м.

3. Kreuz разг. (Autobahnkreuz):

Kreuz

skrzyżowanie ср. autostrad

Creme <‑, ‑s> [kreːm, krɛːm] СУЩ. ж. a. КУЛИН.

Creme

krem м.

straffende Creme

krem napinający

I . cre̱mig [ˈkreːmɪç] ПРИЛ.

cremig Substanz, Kuchen:

cremig

kremowy

II . cre̱mig [ˈkreːmɪç] НАРЕЧ.

cremig rühren:

cremig

na krem

Kre̱i̱de¹ <‑, мн. отсут. > [ˈkraɪdə] СУЩ. ж. (Kalkstein)

Kreide

kreda ж.

Krẹmpe <‑, ‑n> [ˈkrɛmpə] СУЩ. ж.

Krempe

rondo ср. kapelusza

Krẹsse <‑, ‑n> [ˈkrɛsə] СУЩ. ж. БОТАН.

Kresse

rzeżucha ж.