Переводы „stracili“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

stra̱ffrei ПРИЛ.

straffrei ausgehen

uniknąć kary

der Angeklagte ging straffrei aus

oskarżony м. uniknął kary

strạmpeln [ˈʃtrampəln] ГЛ. неперех.

1. strampeln +haben (zappelnde Bewegungen machen):

[mit den Beinen] strampeln

wierzgać [nogami]

das Baby strampelt mit den Füßen

dziecko ср. wierzga nóżkami

2. strampeln +sein разг. (Rad fahren):

strampeln

pedałować

strampeln

jechać [lub jeździć] na rowerze

3. strampeln разг. (sich anstrengen):

strampeln

wytężać [св. wytężyć] się

stra̱fbar ПРИЛ. ЮРИД.

strafbar Handlung

karalny

sich strafbar machen

popełnić przestępstwo

eine strafbare Handlung begehen

popełnić czyn karalny

I . stra̱fend ПРИЛ.

strafend Blick:

strafend

karcący

II . stra̱fend НАРЕЧ.

strafend ansehen:

strafend

karcąco

I . strạffen [ˈʃtrafən] ГЛ. перех.

1. straffen (anziehen):

straffen Muskeln, Seil

napinać [св. napiąć]

2. straffen (kürzen):

straffen Text

skracać [св. skrócić]

3. straffen (straff machen):

straffen Haut

ujędrniać [св. ujędrnić]

II . strạffen [ˈʃtrafən] ГЛ. возвр. гл.

sich straffen

napinać [св. napiąć] się

sich straffen

naciągać [св. naciągnąć] się

das Seil hat sich gestrafft

lina ж. naciągnęła się

stra̱flos ПРИЛ.

straflos → straffrei

Смотри также straffrei

stra̱ffrei ПРИЛ.

straffrei ausgehen

uniknąć kary

der Angeklagte ging straffrei aus

oskarżony м. uniknął kary

stra̱hlen [ˈʃtraːlən] ГЛ. неперех.

1. strahlen:

strahlen (leuchten) (Sonne)

świecić

auf etw strahlen

oświetlać [св. oświetlić] coś

bei strahlendem Wetter

w słoneczną pogodę

2. strahlen:

strahlen (glänzen) (Edelstein)

błyszczeć

strahlen (glänzen) (Edelstein)

połyskiwać

ein strahlendes Weiß

lśniąca biel ж.

3. strahlen (erfreut sein):

[vor Freude дат.] strahlen

promienieć [radością]

sie strahlt übers ganze Gesicht

jej cała twarz ж. promienieje

4. strahlen (radioaktiv sein):

strahlen

emitować promienie radioaktywne

strạnden [ˈʃtrandən] ГЛ. неперех. +sein

1. stranden:

stranden (auf Grund laufen) (Schiff)

osiąść na mieliźnie

2. stranden высок. (scheitern):

stranden

ponosić [св. ponieść] klęskę [lub fiasko]