Переводы „Dokuments“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

dokument <род. ‑u, мн. ‑y> [dokument] СУЩ. м.

1. dokument (akt):

dokument

Urkunde ж.

dokument

Dokument ср.

dokument oryginalny

Originaldokument ср.

dokument ratyfikacyjny

Ratifikationsurkunde ж.

dokument protestu ФИНАНС.

Protesturkunde ж.

dokument wprowadzający zmiany

Abänderungsurkunde ж.

dokument stwierdzający pochodzenie

Abstammungsurkunde ж.

dokumenty

Unterlagen ж. мн.

podpisać/sporządzić/przedłożyć dokument

eine Urkunde unterzeichnen/aufsetzen/vorlegen

2. dokument (dowód):

dokument

Beweis м.

dokument

Nachweis м.

3. dokument:

dokument (dowód tożsamości)

Identitätsnachweis м.

dokument (dowód osobisty)

Personalausweis м.

dokumenty

Papiere ntpl

dokument kwalifikacji zawodowych

Qualifikationsnachweis м.

bezprawne wykorzystanie cudzego dokumentu tożsamości ЮРИД.

Ausweismissbrauch м.

dokumenty uprawniające do pobytu

Aufenthaltspapiere ntpl

okazać dokumenty

die Papiere vorzeigen

załatwienie fałszywych dokumentów zezwalających na pobyt

die Verschaffung ж. von falschen Aufenthaltspapieren

4. dokument ИНФОРМ.:

dokument

Dokument ср.

dokument HTML

HTML-Dokument ср.

dokument tekstowy

Textdokument ср.

dokument docelowy

Zieldokument ср.

dokumentny [dokumentnɨ] ПРИЛ.

dokumentny

tief

dokumentny

bodenlos

dokumentnie [dokumentɲe] НАРЕЧ.

dokumentnie

gründlich

dokumentnie

sorgfältig

dokumentowy [dokumentovɨ] ПРИЛ.

dokumentowy

Urkunden-

dokumentowy

Dokumenten-

atrament dokumentowy

Dokumententinte ж.

dokumentacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [dokumentatsja] СУЩ. ж.

1. dokumentacja (zbiór dokumentów):

dokumentacja

Dokumentation ж.

2. dokumentacja (udowodnienie: faktu):

dokumentacja

Dokumentierung ж.

dokumentacja

Nachweis м.

dokumentarny [dokumentarnɨ] ПРИЛ.

dokumentarny → dokumentalny

Смотри также dokumentalny

dokumentalny [dokumentalnɨ] ПРИЛ.

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm м.

dokumentalny [dokumentalnɨ] ПРИЛ.

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm м.

dokumentować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [dokumentovatɕ] ГЛ. перех. высок.

1. dokumentować (stwierdzać fakty, uzasadniać):

dokumentować

beurkunden

dokumentować

urkundlich bestätigen

dokumentować

durch Dokumente belegen

dokumentować

dokumentieren высок.

adwokat dokumentował podczas rozprawy niewinność oskarżonego

der Anwalt м. hat während der Verhandlung die Unschuld des Angeklagten durch Dokumente belegt

2. dokumentować (zaświadczać):

dokumentować

belegen

dokumentować

bezeugen

swoją postawą dokumentowała swoje przekonania

sie belegte ihre Überzeugungen durch ihr Verhalten