Переводы „biernik“ в словаре польско » немецкий

biernik <род. ‑a, мн. ‑i> [bjerɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.

biernik

Akkusativ м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Jest to forma nietypowa, gdyż grecki biernik jest z reguły zakończony głoską -n lub -a, np. eikṓn („obraz”) – eikóna.

pl.wikipedia.org

W języku niemieckim tylko dopełnienie w bierniku (dopełnienie bliższe) czasownika przechodniego może stać się podmiotem konstrukcji w stronie biernej.

pl.wikipedia.org

Czasami przyimki ab i per używane są także z biernikiem.

pl.wikipedia.org

Do rzadziej używanych przyimków łączących się z biernikiem należą: ausgenommen, betreffend, gen (przest.), je, kontra, pro, via, wider (książk.), à.

pl.wikipedia.org

Zaimki przybierają różne formy w zależności od przypadku: mianownik (podmiot), biernik (dopełnienie), zaimek emfatyczny (jak myself, herself, yourself w języku angielskim), dopełniacz (dzierżawczy).

pl.wikipedia.org

Odmienia się przez przypadki (mianownik i biernik) i liczby (pojedyncza zakończona -o i mnoga na -oj).

pl.wikipedia.org

Biernik tworzy się przez dodanie do mianownika końcówki -a.

pl.wikipedia.org

Łączy się z innymi wyrazami w dwóch przypadkach – biernikiem lub miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Termin inakuzatywny odnosi się do języków nominatywno-akuzatywnych (mianownikowo-biernikowych), gdzie dopełnienie bliższe czasownika przechodniego występuje w bierniku podkreślającym niewolicjonalną (bezwolną) rolę tego dopełnienia.

pl.wikipedia.org

Istnieją dwa przypadki określane jako mianownik i biernik.

pl.wikipedia.org