Переводы „furczeć“ в словаре польско » немецкий

furczeć <‑czy; св. za‑ [lub furknąć]> [furtʃetɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. furczeć:

furczeć (terkotać, łopotać) (motor)

brummen

furczeć (żagiel)

flattern

2. furczeć только св.:

furczeć (zrywać się do lotu, przelatywać) (ptak, kula)

schwirren