Переводы „nadarzają“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

nadmarzać <‑za; св. nadmarznąć> [nadmarzatɕ] ГЛ. неперех.

nadmarzać (trochę przemarznąć) (rośliny)

anfrieren

nadmarzać (trochę przemarznąć) (rośliny)

leicht erfrieren

róże nadmarzły po wiosennych przymrozkach

die Rosen ж. мн. sind durch den Frühjahrsfrost leicht erfroren

nadarzać się <‑rza się> [nadaʒatɕ ɕe], nadarzyć się [nadaʒɨtɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. св. (okazja)

nadarzać się

sich вин. bieten

nadaremny [nadaremnɨ] ПРИЛ. высок.

nadaremny

vergeblich

nadaremny trud

vergebliche Mühe ж.

nadaremne wołania

vergebliche Rufe м. мн.

nadaremno [nadaremno] НАРЕЧ. высок.

nadaremno

vergeblich

nadaremno próbowała go namówić na wyjście do kina

sie hat vergeblich versucht, ihn zum Kinobesuch zu überreden

I . obdarzać <‑rza> [obdaʒatɕ], obdarzyć [obdaʒɨtɕ] св. ГЛ. перех. высок.

1. obdarzać (obdarować):

obdarzać

beschenken

obdarzyć kogoś kosztownościami

jdn mit Geschmeide beschenken

obdarzyć kogoś wolnością

jdm die Freiheit schenken

2. obdarzać перенос.:

obdarzać

schenken

obdarzać kogoś zaufaniem

jdm Vetrauen schenken

obdarzać kogoś miłością

jdm [seine] Liebe schenken

obdarzony dobrą pamięcią

über ein gutes Gedächtnis verfügen

obdarzony słuchem muzycznym

ein musikalisches Gehör haben

obdarzony poczuciem humoru

Sinn für Humor haben

obdarzony talentem/urodą

talentiert/schön sein

II . obdarzać <‑rza> [obdaʒatɕ], obdarzyć [obdaʒɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

obdarzać

sich вин. [o. einander] schenken

obdarzać się uśmiechem

einander ein Lächeln schenken

obdarzać się uśmiechem

sich вин. anlächeln

mazaja <род. ‑zai, мн. ‑je> [mazaja] СУЩ. ж.

1. mazaja (deseń z barwnych plam):

mazaja

Fleckenmuster ср.

2. mazaja ирон. (barwny rysunek):

mazaja

Gekritzel ср. уничиж.

I . nadawać <nadaje; св. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] ГЛ. перех.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw дат. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; св. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] ГЛ. неперех. только нсв. разг.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall м. разг.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen уничиж. разг.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; св. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] ГЛ. возвр. гл.

nadawać się do czegoś

sich вин. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadawca¹ <род. ‑cy, мн. ‑cy> СУЩ. м.

nadawca РАДИО, ТВ

Sender м.

prywatny nadawca

Privatsender м.

nadaremnie [nadaremɲe] НАРЕЧ.

nadaremnie

vergeblich

nadaremnie

vergebens

starać się nadaremnie

sich вин. vergeblich bemühen