Переводы „rozłączonym“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

rozliczny [rozlitʃnɨ] ПРИЛ. высок.

rozliczny

zahlreich

rozłączny [rozwontʃnɨ] ПРИЛ. ЛИНГВ.

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz м.

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć св. od rozliczać

Смотри также rozliczać

I . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

berechnen

rozliczać EKON, ФИНАНС.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać АДМИН.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw вин. abrechnen

2. rozliczać перенос. высок.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [rozlitʃeɲe] СУЩ. ср. ФИНАНС.

rozliczenie

Abrechnung ж.

rozliczenie

Verrechnung ж.

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing ср.

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung ж.

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung ж.

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć св. od rozłączać

Смотри также rozłączać

I . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. перех.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich вин. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

I . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

berechnen

rozliczać EKON, ФИНАНС.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać АДМИН.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw вин. abrechnen

2. rozliczać перенос. высок.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozleniwiony [rozleɲivjonɨ] ПРИЛ.

rozleniwiony

faul [geworden]

rozleniwiony

träge