Переводы „rozkwit“ в словаре польско » немецкий

rozkwit <род. ‑u, мн. отсут. > [roskfit] СУЩ. м.

1. rozkwit (rozwój):

rozkwit

Blüte[zeit] ж.

rozkwit

Aufschwung м.

w rozkwicie

in der Blüte[zeit]

w rozkwicie

auf dem Höhepunkt

rozkwit gospodarki

Wirtschaftsaufschwung м.

2. rozkwit (kwitnięcie):

rozkwit

Blüte[zeit] ж.

Примеры со словом rozkwit

rozkwit gospodarki

Wirtschaftsaufschwung м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

We wczesnej fazie stosowano relief płaski, w okresie największego rozkwitu, w kapitelach i portalach stosowano relief wypukły.

pl.wikipedia.org

Występ uznawany jest także za prekursora rozkwitu polskiej muzyki rockowej w latach 80..

pl.wikipedia.org

Rozkwit seansów i koła spirytystycznego był w latach 1850-1890.

pl.wikipedia.org

Po ustaniu wojen szkolnictwo jezuickie przeżyło ponowny rozkwit.

pl.wikipedia.org

Partia liczyła wówczas ok. 50 tys. członków; był to okres jej największego rozkwitu.

pl.wikipedia.org

Lata osiemdziesiąte to czas rozkwitu zarówno feminizmu koloru, jak i wzmożone zainteresowanie zagadnieniem władzy i relacją między płcią biologiczną a płcią jako konstruktem społecznym.

pl.wikipedia.org

W okresie największego rozkwitu, przypadającego po 1250 roku, zamieszkiwało je ok. 3000 osób.

pl.wikipedia.org

W latach 2003–2006 nastąpił rozkwit wydarzeń związanych z otoczeniem zespołu.

pl.wikipedia.org

V wiek – ustanowienie biskupstwa i początek rozkwitu miasta.

pl.wikipedia.org

W następnych latach nastąpił rozkwit jego twórczości literackiej.

pl.wikipedia.org