Переводы „uprzedmiotowienie“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

uprzedmiotowienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [upʃedmjotovjeɲe] СУЩ. ср. высок.

1. uprzedmiotowienie (sprowadzenie do roli przedmiotu):

uprzedmiotowienie

Vergegenständlichung ж. уничиж.

2. uprzedmiotowienie (nadanie formy):

uprzedmiotowienie

Realisierung ж.

uprzedmiotowienie

Verwirklichung ж.

3. uprzedmiotowienie ФИЛОС.:

uprzedmiotowienie

Hypostase ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Zdaniem myśliciela filmowe środki wyrazu stanowią uprzedmiotowienie procesów mentalnych (np. retrospekcja jako odpowiednik ludzkiego wspomnienia).

pl.wikipedia.org

Pojęcia kluczowe dla obu motywów to: otwartość, dialog, podmiotowość, pluralizm, globalność, wspólnota versus partykularność, uprzedmiotowienie, monopole racji i wartości.

pl.wikipedia.org

I odpowiednio – realne uprzedmiotowienie to brak tych cech.

pl.wikipedia.org

W duchu feministycznym również przedstawiona jest kwestia rozumienia „praw zwierząt”, czyli faktyczne uprzedmiotowienie zwierząt poprzez samą dywagację czy należą im się prawa, analogicznie do dyskusji w sprawie „praw kobiet”.

pl.wikipedia.org

Uprzedmiotowienie polityczne to cecha grup i jednostek nieświadomych sedna swych interesów i ich wspólnoty z innymi oraz niezdolnych do zorganizowanego zabiegania o ich realizację przez ośrodki władzy politycznej.

pl.wikipedia.org