Переводы „wyświadcz“ в словаре польско » немецкий

wyświadczać <‑cza> [vɨɕfjattʃatɕ], wyświadczyć [vɨɕfjattʃɨtɕ] ГЛ. перех. св. высок.

wyświadczać komuś grzeczność/przysługę

jdm eine Gefälligkeit/einen Dienst erweisen

wyswatać [vɨsfatatɕ]

wyswatać св. od swatać

Смотри также swatać

swatać <‑ta> [sfatatɕ] ГЛ. перех.

swatać

eine Ehe vermitteln [o. stiften]

swatać

jdn mit jdm verkuppeln przest t. уничиж.

swatać kogoś z kimś

jdn mit jdm zusammenbringen

swatać kogoś z kimś

die Ehe zwischen jdm und jdm vermitteln [o. stiften]

wyświetlacz <род. ‑a, мн. ‑e> [vɨɕfjetlatʃ] СУЩ. м. ТЕХН.

wyświetlacz

Anzeige ж.

wyświetlacz

Display ср.

wyświetlacz ciekłokrystaliczny

Flüssigkristallanzeige ж.

wyświetlacz ciekłokrystaliczny

LCD ср.

I . wyswobadzać <‑dza> [vɨsfobadzatɕ], wyswobodzić [vɨsfobodʑitɕ] св. ГЛ. перех.

wyswobadzać kogoś z pęt

jdn von den Fesseln befreien

II . wyswobadzać <‑dza> [vɨsfobadzatɕ], wyswobodzić [vɨsfobodʑitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

wyswobodzić się z czegoś

sich вин. aus etw befreien

wyswobodzić się z niewoli

das Joch abschütteln высок.

wyswobodzić się z niewoli

die Freiheit wiedererlangen

doświadczać <‑cza; св. doświadczyć> [doɕfjattʃatɕ] ГЛ. перех.

1. doświadczać (doznać):

doświadczać czegoś (głodu, uczucia)

etw empfinden

doświadczać czegoś (przykrości)

etw erfahren

doświadczać biedy

Armut erfahren

doświadczyć czegoś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

2. doświadczać (poddać próbie):

doświadczać kogoś

jdn prüfen [o. auf die Probe stellen]

los go ciężko doświadczył

das Schicksal ср. hat ihn hart getroffen

życie ciężko go doświadczyło

das Leben ср. hat ihn schwer [o. hart] geprüft

życie ciężko go doświadczyło

er hat in seinem Leben viel leiden müssen

I . poświadczać <‑cza; св. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛ. перех.

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort м. ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; св. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛ. неперех.

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

poświadczyć [poɕfjattʃɨtɕ]

poświadczyć св. od poświadczać

Смотри также poświadczać

I . poświadczać <‑cza; св. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛ. перех.

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort м. ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; св. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛ. неперех.

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

zaświadczać <‑cza; св. zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] ГЛ. перех.

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

zaświadczyć [zaɕfjattʃɨtɕ]

zaświadczyć св. od zaświadczać

Смотри также zaświadczać

zaświadczać <‑cza; св. zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] ГЛ. перех.

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen