Переводы „zakładający“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

I . zakładać <‑da; св. założyć> [zakwadatɕ] ГЛ. перех.

1. zakładać (tworzyć, zapoczątkowywać):

zakładać Konto

einrichten

zakładać Konto

eröffnen

zakładać miasto

errichten

zakładać miasto

gründen

zakładać towarzystwo, spółkę, rodzinę

gründen

2. zakładać (nakładać):

zakładać płaszcz, buty

anziehen

zakładać kapelusz, okulary

aufsetzen

założyć nogę na nogę

die Beine übereinander schlagen

3. zakładać (instalować):

zakładać

installieren

zakładać gaz, telefon

anschließen

4. zakładać (umieszczać):

zakładać żaluzje

anbringen

II . zakładać <‑da; св. założyć> [zakwadatɕ] ГЛ. неперех. (przypuszczać)

zakładać

annehmen

zakładać

voraussetzen

załóżmy, że to się uda

nehmen wir [mal] an, dass es klappt

III . zakładać <‑da; св. założyć> [zakwadatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zakładać (robić zakład):

zakładać

wetten

założyć się z kimś o coś

mit jdm um etw wetten

chcesz się założyć?

wollen wir wetten?

2. zakładać (nakładać się):

zakładać

sich вин. überlappen

listwy zakładają się na siebie

die Leisten ж. мн. überlagern sich

zakładka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [zakwatka] СУЩ. ж.

1. zakładka (do książki):

zakładka

Lesezeichen ср.

2. zakładka (w szytej odzieży):

zakładka

Falte ж.

zakładka

Einschlag м.

3. zakładka ИНФОРМ.:

zakładka

Bookmark ж.

zakładka

Lesezeichen ср.

zakładowy [zakwadovɨ] ПРИЛ.

1. zakładowy (należący do przedsiębiorstwa):

zakładowy teren, magazyn

Betriebs-

2. zakładowy (początkowy):

kapitał zakładowy

Gründungskapital ср.

zaklaskać [zaklaskatɕ]

zaklaskać св. od klaskać

Смотри также klaskać

klaskać <‑aszcze [lub ‑ka]; прош. вр. klaszcz; св. klasnąć> [klaskatɕ] ГЛ. неперех.

klaskać

[Beifall] klatschen

klaskać

applaudieren

zakłamany [zakwamanɨ] ПРИЛ. высок.

zakłamany

verlogen

zakłamany wyraz twarzy

unaufrichtiger Gesichtsausdruck м.

I . zakleić [zakleitɕ] св., zaklejać [zaklejatɕ] <‑ja; прош. вр. ‑jaj> ГЛ. перех.

zakleić coś czymś

etw mit etw zukleben [o. überkleben]

II . zakleić [zakleitɕ] св., zaklejać [zaklejatɕ] <‑ja; прош. вр. ‑jaj> ГЛ. возвр. гл.

zakleić

sich вин. zukleben

zaklinacz <род. ‑a, мн. ‑e> [zaklinatʃ] СУЩ. м. высок.

zaklinacz

Beschwörer(in) м. (ж.)

zaklinacz węży

Schlangenbeschwörer м.