Переводы „zwalić“ в словаре польско » немецкий

zwalić [zvalitɕ]

zwalić св. od zwalać

Смотри также zwalać

I . zwalać <‑la; св. zwalić> [zvalatɕ] разг. ГЛ. перех.

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen разг.

zwalać

runterschmeißen разг.

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen разг.

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen разг.

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken разг.

zwalać

abschreiben

4. zwalać разг. (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; св. zwalić> [zvalatɕ] разг. ГЛ. возвр. гл.

1. zwalać разг. (przewracać się):

zwalać

umkippen разг.

zwalać

umfallen

2. zwalać разг. (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen перенос. разг.

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien разг.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen перенос. разг.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

Примеры со словом zwalić

zwalić się jak kłoda

steif wie ein Klotz м. zu Boden schlagen

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen разг.

zwalić się komuś na łeb

bei jdm aufkreuzen разг.

spaść [lub zwalić się] komuś na głowę разг.

jdn unerwartet besuchen

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen перенос. разг.