Beke̱hrte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил. РЕЛИГ.
- Bekehrte
-
I. beke̱hren* ГЛ. перех.
| ich | bekehre |
|---|---|
| du | bekehrst |
| er/sie/es | bekehrt |
| wir | bekehren |
| ihr | bekehrt |
| sie | bekehren |
| ich | bekehrte |
|---|---|
| du | bekehrtest |
| er/sie/es | bekehrte |
| wir | bekehrten |
| ihr | bekehrtet |
| sie | bekehrten |
| ich | habe | bekehrt |
|---|---|---|
| du | hast | bekehrt |
| er/sie/es | hat | bekehrt |
| wir | haben | bekehrt |
| ihr | habt | bekehrt |
| sie | haben | bekehrt |
| ich | hatte | bekehrt |
|---|---|---|
| du | hattest | bekehrt |
| er/sie/es | hatte | bekehrt |
| wir | hatten | bekehrt |
| ihr | hattet | bekehrt |
| sie | hatten | bekehrt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.