drauf|haben ГЛ. перех. неправ. разг.
1. draufhaben (wissen, kennen):
| ich | habe | drauf |
|---|---|---|
| du | hast | drauf |
| er/sie/es | hat | drauf |
| wir | haben | drauf |
| ihr | habt | drauf |
| sie | haben | drauf |
| ich | hatte | drauf |
|---|---|---|
| du | hattest | drauf |
| er/sie/es | hatte | drauf |
| wir | hatten | drauf |
| ihr | hattet | drauf |
| sie | hatten | drauf |
| ich | habe | draufgehabt |
|---|---|---|
| du | hast | draufgehabt |
| er/sie/es | hat | draufgehabt |
| wir | haben | draufgehabt |
| ihr | habt | draufgehabt |
| sie | haben | draufgehabt |
| ich | hatte | draufgehabt |
|---|---|---|
| du | hattest | draufgehabt |
| er/sie/es | hatte | draufgehabt |
| wir | hatten | draufgehabt |
| ihr | hattet | draufgehabt |
| sie | hatten | draufgehabt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.