streben [ˈʃtreːbən] ГЛ. неперех.
Streben <-s; мн. отсут.> СУЩ. ср. высок.
- Streben
-
- Streben nach etw
-
| ich | strebe |
|---|---|
| du | strebst |
| er/sie/es | strebt |
| wir | streben |
| ihr | strebt |
| sie | streben |
| ich | strebte |
|---|---|
| du | strebtest |
| er/sie/es | strebte |
| wir | strebten |
| ihr | strebtet |
| sie | strebten |
| ich | habe | gestrebt |
|---|---|---|
| du | hast | gestrebt |
| er/sie/es | hat | gestrebt |
| wir | haben | gestrebt |
| ihr | habt | gestrebt |
| sie | haben | gestrebt |
| ich | hatte | gestrebt |
|---|---|---|
| du | hattest | gestrebt |
| er/sie/es | hatte | gestrebt |
| wir | hatten | gestrebt |
| ihr | hattet | gestrebt |
| sie | hatten | gestrebt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.