II. uderzać < св. uderzyć> ГЛ. неперех.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Na przykład właściciel, zadając pytanie, napinał swoje mięśnie i rozluźniał je, dopiero gdy koń uderzył kopytem odpowiednią liczbę razy, co było sygnałem, by koń przestał uderzać.
pl.wikipedia.org Potrafi wykańczać akcje, biegać, wyśmienicie podaje, potrafi zachować się w sytuacjach jeden na jednego, potrafi uderzać głową.
pl.wikipedia.org W formacjach autowych zawodnicy nie mogą się uderzać itp., mogą tylko walczyć o piłkę.
pl.wikipedia.org Bohaterowi zdarza się być zaślepionym przez dumę lub pozwala przysłowiowej wodzie sodowej uderzać do głowy.
pl.wikipedia.org Greckie μυις muia, μυιας muias – mucha; φονευς phoneus – pogromca < φονος phonos – morderca < θεινω theinō – uderzać (por. μυοφονος muophonos – zabójca myszy < μυς mus, μυος muos – mysz).
pl.wikipedia.org