prawdziwy [pravdʑivɨ] ПРИЛ.
1. prawdziwy (naturalny, rzeczywisty):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Do dziś nie jest znana jego prawdziwa tożsamość ani dalsze szczegóły.
pl.wikipedia.org Jest dowodem, gdy przesłanki sylogizmu są prawdziwe lub konieczne, albo przynajmniej takie, że ich znajomość wywodzi się z przesłanek prawdziwych lub koniecznych.
pl.wikipedia.org Dopiero w dniu śmierci, gdy ma sześćdziesiąt lat, zaczyna doceniać świat, życie oraz bliźnich i po raz pierwszy odczuwa prawdziwą, nieobłudną miłość.
pl.wikipedia.org W ostatecznym przypływie desperacji reżyser postanawia wywieźć swe gwiazdy do prawdziwej wietnamskiej dżungli, tyle że naszpikowanej kamerami i ładunkami wybuchowymi do efektów pirotechnicznych.
pl.wikipedia.org Część badaczy skłania się do uznania tej relacji za prawdziwą, inni odmawiają jej wiarygodności.
pl.wikipedia.org