skłonność <род. ‑ści, мн. ‑ści> [skwonnoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. skłonność мн. отсут. (podatność):
- skłonność
- Veranlagung ж.
2. skłonność обыч. мн. (zamiłowanie, pociąg):
- skłonność
- Vorlieben ж. мн.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ich przebieg ujawnił doskonałe charakterystyki samolotu w locie nurkowym, ale również nadmierną skłonność do przeciągnięcia przy lądowaniu ze zdławionym silnikiem.
pl.wikipedia.org Istnieje skłonność do zbyt częstego używania atrybucji wewnętrznej kosztem zewnętrznej.
pl.wikipedia.org Tłumienie tej skłonności, na przykład przez brak swobody psa na smyczy, może spowodować zachowania nerwowe.
pl.wikipedia.org Po drugie, skłonność do postrzegania literatury jako serii.
pl.wikipedia.org Jednakże pod wpływem atmosfery od początku panującej wokół tego związku, królowa stała się neurasteniczką ze skłonnościami hipochondrycznymi.
pl.wikipedia.org