spóźnienie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [spuʑɲeɲe] СУЩ. ср.
1. spóźnienie (niepunktualne przybycie):
- spóźnienie
- Verspätung ж.
2. spóźnienie (zaległość):
- spóźnienie
- Rückstand м.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Chatto, w obawie przed spóźnieniem, zjawił się w świątyni na dziewięćdziesiąt minut przed rozpoczęciem uroczystości.
pl.wikipedia.org Nawet otrzymanie dziesięciosekundowej kary za minutowe spóźnienie na start dziewiątego odcinka specjalnego nie poskutkowało spadkiem pozycji.
pl.wikipedia.org Organizator wyznacza limit spóźnień równy od jednej czwartej do jednej trzeciej limitu czasu na pokonanie trasy.
pl.wikipedia.org Około 4-5 roku życia zauważalne spóźnienie rozwoju psychofizycznego.
pl.wikipedia.org Ukończył pierwszą pętle, jednak poniósł duże starty powiększone o kary za spóźnienia na punkty kontroli czasu.
pl.wikipedia.org