I. wykoleić [vɨkoleitɕ] св., wykolejać [vɨkolejatɕ] <‑ja> ГЛ. перех.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try using a different entry.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wskutek zderzenia cztery wagony jednego pociągu wykoleiły się i przewróciły na bok, a w dwóch wagonach drugiego pociągu wybuchł pożar.
pl.wikipedia.org Pociąg wykoleił się a część wagonów zsunęła ze zbocza prosto do płynącej poniżej rzeki i stanęły w płomieniach.
pl.wikipedia.org Pierwszy wagon (pocztowy) został poważnie uszkodzony, ale nie wykoleił się.
pl.wikipedia.org Z powodu nadmiernej prędkości pociąg wykoleił się, jednak żadna z osób z carskiej rodziny nie ucierpiała.
pl.wikipedia.org Kilka wagonów wykoleiło się, a ostatni wagon w składzie, który uległ przewróceniu na bok był jeszcze kilkadziesiąt metrów ciągnięty przez lokomotywę.
pl.wikipedia.org