I. dọp·pelt ПРИЛ. неизм.
dọp·peln <doppelst, doppelte, hat gedoppelt> ГЛ. с дополн. jd doppelt etwas
| ich | dopple / doppele |
|---|---|
| du | doppelst |
| er/sie/es | doppelt |
| wir | doppeln |
| ihr | doppelt |
| sie | doppeln |
| ich | doppelte |
|---|---|
| du | doppeltest |
| er/sie/es | doppelte |
| wir | doppelten |
| ihr | doppeltet |
| sie | doppelten |
| ich | habe | gedoppelt |
|---|---|---|
| du | hast | gedoppelt |
| er/sie/es | hat | gedoppelt |
| wir | haben | gedoppelt |
| ihr | habt | gedoppelt |
| sie | haben | gedoppelt |
| ich | hatte | gedoppelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gedoppelt |
| er/sie/es | hatte | gedoppelt |
| wir | hatten | gedoppelt |
| ihr | hattet | gedoppelt |
| sie | hatten | gedoppelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.