in·gra·ti·at·ing [ɪnˈgreɪʃieɪtɪŋ, америк. -t̬-] ПРИЛ. usu уничиж.
- ingratiating
-
in·gra·ti·ate [ɪnˈgreɪʃieɪt] ГЛ. перех. no passive usu уничиж.
- to ingratiate oneself [with sb]
-
-
- ingratiating [or брит. smarmy] expression
-
- ingratiating
-
- ingratiating офиц.
- sich вин. [bei jdm] einschmeicheln
-
| I | ingratiate |
|---|---|
| you | ingratiate |
| he/she/it | ingratiates |
| we | ingratiate |
| you | ingratiate |
| they | ingratiate |
| I | ingratiated |
|---|---|
| you | ingratiated |
| he/she/it | ingratiated |
| we | ingratiated |
| you | ingratiated |
| they | ingratiated |
| I | have | ingratiated |
|---|---|---|
| you | have | ingratiated |
| he/she/it | has | ingratiated |
| we | have | ingratiated |
| you | have | ingratiated |
| they | have | ingratiated |
| I | had | ingratiated |
|---|---|---|
| you | had | ingratiated |
| he/she/it | had | ingratiated |
| we | had | ingratiated |
| you | had | ingratiated |
| they | had | ingratiated |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.