pitying [-ɪŋ] ПРИЛ.
- pitying
-
- pitying (deridingly)
-
I. pity [ˈpɪtɪ, америк. ˈpɪt̬-] СУЩ. no мн.
1. pity (compassion):
self-pity СУЩ. no мн.
-
- самосожале́ние ср.
| I | pity |
|---|---|
| you | pity |
| he/she/it | pities |
| we | pity |
| you | pity |
| they | pity |
| I | pitied |
|---|---|
| you | pitied |
| he/she/it | pitied |
| we | pitied |
| you | pitied |
| they | pitied |
| I | have | pitied |
|---|---|---|
| you | have | pitied |
| he/she/it | has | pitied |
| we | have | pitied |
| you | have | pitied |
| they | have | pitied |
| I | had | pitied |
|---|---|---|
| you | had | pitied |
| he/she/it | had | pitied |
| we | had | pitied |
| you | had | pitied |
| they | had | pitied |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.